Podsumowanie 2016 roku.

2016 był rokiem dziwnym. Co chwila okazywało się, że każdy krok który stawiam powinnam postawić w całkowicie inny sposób, a najlepiej w innym miejscu. Był to czas rozpoczynania wszystkiego od nowa, uczenia się siebie nawzajem, zawiązywania nowych relacji.
To rok pokornego spuszczania głowy i pracy od podstaw.

Zima upłynęła pod znakiem szczeniaka i problemów osobistych. Pewnie każdy z Was domyśla się ile czasu i energii zajmuje wychowanie małego szkraba. Dodajcie sobie do tego walące się życie osobiste, wybitnie obszerną sesję na studiach i bieganie po lekarzach z problemami zdrowotnymi.
Pozytywnym efektem ubocznym tego ciężkiego dla mnie czasu było jasne określenie kto jest moim przyjacielem, a kogo nie chcę znać.
Tak wyglądał początek tego roku. Bylam wyczerpana psychicznie i fizycznie.

Wiosna rozpoczęła się najważniejszym jak dotąd wydarzeniem dotyczącym mojego życia z psami- organizacją seminarium z Patrykiem i Mają. Dowiedziałam się, że mam dobrze ułożone psy pod kątem życia codziennego i właściwie nic poza tym. Marzenie o posiadaniu chociaż jednego psa sportowego stało się dla mnie jeszcze bardziej odległe.

Moje poglądy dotyczące szkolenia psa legły w gruzach. Tak rozpoczęła się najważniejsza przygoda tego roku. Zamiast układać i nieustannie łatać słabej jakości szałas zaczęłam cegiełką po cegiełce stawiać fundamenty solidnej budowli.

Lato było zdeterminowane przez psy. Obóz, seminaria, szkolenia, praktyki, treningi- moje dni wypełniały psy. Najszczęśliwszym okresem roku był tydzień lipca, kiedy to codziennie siedziałam od rana do zmierzchu na placu treningowym. Oglądanie innych, niekończoące się rozmowy o psim sporcie, wstawanie na ślady o świcie i kolacje  przepełnione rozmowani w kilku językach- tak pamiętam ten czas. Było wspaniale!

Obóz był kolejną ważną cegiełką cegłą w nauce, jaką dał mi ten rok. Obserwacja tylu wspaniałych przewodników i ich psów na co dzień, analizowanie różnych metod, w końcu samodzielna praca pod okiem profejsonalistów była dla mnie ogromnym krokiem na przód. Wsiąkałam coraz bardziej i czułam,  że to właśnie jest moje miejsce.

Po obozie przyszedł czas na wakacje z ludzką częścią rodziny. Albania była całkiem znośna, ale z perspektywy osobistej i psiej stała się jedną wielką porażką. Dwa tygodnie dosłownie męczyłam się w ciasnej klatce nie mogąc nic zrobić.
Nastroje z zimy wróciły ze zdwojoną siłą, a ja tęskniłam za beztroskim czasem z lipca.

Po Albanii moja uwaga skupiła się na psach. Giro wracał do siebie po kontuzji ścięgien i z radością chodził z nami na ślady. Moja psia rodzina ponownie zastąpiła mi ludzką, stawiając na nogi nawet w najczarniejszy możliwy dzień.
Niespodziewane polepszenie mojej ludzkiej części nastąpiło we wrześniu. Wybraliśmy się nad samotne, piękne jezioro próbując ratować to, co z nas pozostało po wszystkich ciosach tego roku.
Kilka dni było o niebo bardziej relaksujące niż dwa drogie tygodnie na tropikalnej wycieczce po Bałkanach. Tego nam wszystkim było trzeba.

Jesień upłynłęła pod znakiem pracowitego układania cegiełek. Pomijając miesiąc przerwy na skręconą kostkę i ortezę treningi były regularne, a efekty widoczne. Ślady przeszły z kwadratów na proste, chodzenie przy nodze z kilku kroków do całych linii, obrona z linki na brak linki.
Te miesiące ruszyły cały proces do przodu. Coraz lepiej odnajdywałam się w tym świecie.

Zima zlała się z jesienią przez moją kontuzję i brak adekwatnych warunków atmosferycznych. Zmiana klimatu działa na moją korzyść (nie przepadam za ćwiczeniem w śniegu ze względu na brak samochodu), ale skutecznie zaciera to różnicę pomiędzy jesienią a zimą.

2016 rok kończymy w czteroosobowej rodzinie, ze zdrowymi nogami i łapkami.
Nadal czuję się jak dziecko w świecie psiego sportu, ale Maja i Patryk sprawiają, że czuję się tylko jak dziecko, a nie jak dziecko we mgle ;) 
Pod koniec tego roku pojawił się jeszcze miły akcent- pierwsze wyszczerzone zęby na obronie. Taki miły detal  pokazujący, że mam psa takiego, o jakim marzyłam.
To był ciężki rok, gdzie wiele rzeczy musiało się zburzyć i zacząć od nowa.  To był malinowy rok.